Warto wierzyć w cuda! Po blisko 2 latach w DT, Imka znalazła super domek! W małym ciałku wielki strach...

[agat21]

No, to teraz wiem czemu moje zwierza są taaaakie spokojne  :megagrin:

[Nutusia]

:)

[Usiata]

...

A dziś była u nas nasza mądra, uczona sąsiadka Viola. Oprócz tego, że się podyplomowo wykształciła z psychologii zwierząt, to jeszcze teraz kończy kurs u Piotra Awenckiego (który kiedyś u nas był konsultować Gapcię i wtedy Dumkę).

 

Imkę na razie mamy zostawić z grubsza w spokoju - nic na siłę - czas, czas i jeszcze raz czas. Można ją nagradzać za to, że nie ucieknie z kanapy, że da się do siebie przysiąść, dawać smaczki z ręki z coraz bliższej odległości. Kolejny raz uda nam się spotkać dopiero za 3 tygodnie w weekend, bo za tydzień Viola nie może, a za dwa my...

 

Wiesz Nutusiu, to jest ten sposób postępowania który przyjęłam dla mojej Usi (była dzikuskiem) - czas, czas, czas; tylko o tyle miałam łatwiej że jak po Nią pojechaliśmy do Kielc to z powrotem miałam Ją na kolanach w samochodzie i przez bite 3 godziny jazdy głaskałam Ją, sztywną ze strachu jak deska. Troszkę się rozluźniła po 2 godz., ale jak zajechalismy to znowu był strach. To głaskanie sprawiło jedną rzecz - jak mała się czegokolwiek wystraszyła to leciała do moich nóg i życzyla sobie ...na rączki. Niekórzy tiwerdzą, że to błąd i że nie można w taki sposób nagradzac psa, ale w przypadku Usi akurat to podziałało i zreszta tak jest do dziś - jak coś nie pasuje to biegiem do pańci, na rączki   :evil_lol:

Nutusiu, daj mi kochana, nr konta na priwa, żebym mogła pieniążek dla strachulca podesłać :)

[Grażyna49]

Tak, Turid Rugaas :)

Grażyno - jak sama piszesz - drzwi do domu były cały czas otwarte - i to jest ta "subtelna" różnica ;) Moją jamnicę Kreśkę też wołami do domu ściągam wieczorem, dopóki nie zrobi się naprawdę zimno (zazwyczaj z budy ją wywlekam). Ale to są psy, które mają wybór i świadomość, że w każdej chwili mogą być przy człowieku...

No tak,zawsze mają wybór.Inaczej sobie tego nie wyobrażam.U mnie nawet nie ma i nigdy nie było budy czy boksu.

Przecież były propozycje,żeby właścicieli psów ras groźnych /w moim przypadku CTR i Moskal/na badania kierować podobne jak przy ubieganiu się o broń.

Ja uważam,że te groźne rasy to mit.Wszystko zależy od wychowania/nawet nie szkolenia a wychowania/.

Oczywiście zdarzają się wyjątki ,jakieś skrzywienia/genetyczne?/i nawet taki potulny miś jak niufek może być mordercą,ale to tylko wyjątki jak i wśród ludzi.

Miziam strachulca,życząc żeby jak najszybciej zaufała ludziowi,zwłaszcza TAKIEMU ludziowi.

[Nutusia]

Wiesz Nutusiu, to jest ten sposób postępowania który przyjęłam dla mojej Usi (była dzikuskiem) - czas, czas, czas; tylko o tyle miałam łatwiej że jak po Nią pojechaliśmy do Kielc to z powrotem miałam Ją na kolanach w samochodzie i przez bite 3 godziny jazdy głaskałam Ją, sztywną ze strachu jak deska. Troszkę się rozluźniła po 2 godz., ale jak zajechalismy to znowu był strach. To głaskanie sprawiło jedną rzecz - jak mała się czegokolwiek wystraszyła to leciała do moich nóg i życzyla sobie ...na rączki. Niekórzy tiwerdzą, że to błąd i że nie można w taki sposób nagradzac psa, ale w przypadku Usi akurat to podziałało i zreszta tak jest do dziś - jak coś nie pasuje to biegiem do pańci, na rączki   :evil_lol:

Nutusiu, daj mi kochana, nr konta na priwa, żebym mogła pieniążek dla strachulca podesłać :)

 

Usiata, bardzo pięknie dziękuję za pomoc dla Imci - zaraz wyśle nr konta.

Wczoraj przyszła do nas sąsiadka Ula, która Imka już co nieco zna, bo wpada często, a teraz też się zdarza, że wpada pod naszą nieobecność, żeby wpuścić psy do domu (lub wypuścić) w ciągu dnia. W towarzystwie moich psów Imka zachowuje się w stosunku do niej już w miarę swobodnie (jak na nią), tzn. obszczekuje na wejściu, cieszy się z wizyty, a także podchodzi do wyciągniętej ręki, bierze smaczek z ręki i można ją wtedy na ułamek sekundy pomiziać po nosku :)

Wczoraj Ula przyszła wieczorem, ja siedziałam na kanapie, Imka też, i żeby się Ciocia zmieściła, wzięłam Imkę (oczywiście z zaskoczenia) na kolanka. Dostałam liza w nos, po czym się Panna ułożyła na kolanach, zwinęła w precelek i zapadła w drzemkę! A na wyjście Cioci Uli, dała jej się pogłaskać po mordce i boczkach (oczywiście będąc na moich kolanach, bo inaczej now way). Ja wiem, że jestem niecierpliwa, ale tak bym chciała, żeby wreszcie pokonała tę barierę z podchodzeniem do człowieka. Ona tak bardzo chce, aż piszczy, ale jakaś wewnętrzna siła tak mocno ją trzyma :(

 

No tak,zawsze mają wybór.Inaczej sobie tego nie wyobrażam.U mnie nawet nie ma i nigdy nie było budy czy boksu.

Przecież były propozycje,żeby właścicieli psów ras groźnych /w moim przypadku CTR i Moskal/na badania kierować podobne jak przy ubieganiu się o broń.

Ja uważam,że te groźne rasy to mit.Wszystko zależy od wychowania/nawet nie szkolenia a wychowania/.

Oczywiście zdarzają się wyjątki ,jakieś skrzywienia/genetyczne?/i nawet taki potulny miś jak niufek może być mordercą,ale to tylko wyjątki jak i wśród ludzi.

Miziam strachulca,życząc żeby jak najszybciej zaufała ludziowi,zwłaszcza TAKIEMU ludziowi.

 

U nas buda jest jeszcze z czasów naszego charto-owczarka, który oczywiście mieszkał w domu, ale buda na ganku była, bo zostawał na zewnątrz na czas naszej nieobecności w domu. A potem "nastała" jamniśka Kreska, która uwielbia rezydować w budzie i choć już sto razy miałam tę budę zlikwidować, to ze względu na Kresię tego nie robię :)

A co do ras niebezpiecznych - też uważam, że z każdego psa można zrobić mordercę, jak się człowiek po człowieczemu bardzo postara :(

[AMIGA]

Może by z Kresi zrobić groźnego psa, skoro tak uwielbia siedzieć w budzie? :evil_lol: ;-)

[Nutusia]

Oj, teraz to nie wiem czy się uda, jak się przez tle lat pielęgnowało w niej miłość do całego świata (momentami mocno wylewną :))

[AMIGA]

Ej, przecież nos już obgryza, to możnaby jej pozwolić na nieco więcej ;-)

[dorcia01]

Jeśli się przyda banerek, to proszę bardzo:

 

[Nutusia]

Dorcia - SZALEJESZ! Dziękuję :)

[dorcia01]

Dorcia - SZALEJESZ! Dziękuję :)

 

Jak szaleć to szaleć  :lol:

[AMIGA]

A mnie własnie zjadło coś banerek Nusi:-(

[dorcia01]

Widać banerek tylko niepodlinkowany.

[AMIGA]

Widać bo go od nowa wstawiłam. Przedtem pisało, że gu usunęłam, a ja przecież nic nie zrobiłam:-(

A teraz nie wiem dlaczego się wstawił niepodlinkowany, bo przecież go skopiowałam od Ciebie Dorciu01

[dorcia01]

Bo trzeba jeszcze prawym przyciskiem kliknąć i skopiować adres linku, wejść w moje ustawienia, zmień sygnaturkę kliknąć na symbol 2 w lewo od symbolu obrazka i tam wkleić skopiowany link (przynajmniej ja tak robię, bo nie umiem inaczej) 

[AMIGA]

Udalo mi się, bo zassałam, co źle zrobiłam. Ale mnie znów dogo wystraszyło, bo przez chwilkę znów było "nieczynne".I sobie pomyślałam - no nie, znowu zmiany!!

[NikaEla]

Od początku podczytuję wątek... serdecznie pozdrawiam biało -czarną sunieczkę

[jola_li]

Tak czułam, że przy pomocy czworo- i dwunożnych terapeutów biało-czarne strachajło zacznie się już wkrótce zamieniać w odważniaka :).

[Nutusia]

Oj, do odważniaka to jej jeszcze bardzo, bardzo daleko. Viola pożyczyła mi teraz książkę "Strachopies, czyli poradnik postępowania z bojaźliwym psem" - będziemy się z Imką dokształcać ;)

 

Na razie nie mam czasu, bo się nadziało z kotami...

 

We wtorek się okazało, że Miłoszowi wyszedł dodatni test na białaczkę. Do ciemnej nocy byłam w lecznicy i robiliśmy burzę mózgów co teraz... Nie miałam pewności czy nasi Przyjaciele nie zrezygnują z adopcji, czego nikt nie miałby im za złe, bo to jednak duża odpowiedzialność świadomie wziąć chorego kota. Nie ma pewności jak długo Miłosz pożyje, ile razy w tym czasie złapie różniste choroby, bo organizm ma osłabione reakcje odpornościowe. Kolejna wątpliwość czy nic nie grozi Mii.

 

Głowę miałam kwadratową, serce w gardle, bo jedno było pewne - nie oddam kociaków z powrotem do lecznicy, jeśli już poznały co to jest dom!

Pół nocy nie spałam, drugie pół śniły mi się jakieś dziwne rzeczy, sytuacje...

Rano zadzwoniła Grażyna i gdy usłyszała jakie mam dla niej wieści powiedziała, że... teraz tym bardziej nie może nie dać domu Miłoszowi. Od urodzenia dzieciak miał pecha - stracił matkę, trafił do lecznicy, koci katar "wyżarł" mu oczko, przez co i tak miał mniejsze szanse na adopcję niż inne kociaki, a teraz jeszcze białaczka, która zamyka kolejne szanse na dom. A Mia? Zostawiła decyzję Doktorowi, choć bardzo chcą, by malutka też u nich zamieszkała. Ale tu egoizm ludzki nie mógł decydować o losie kociaka. Grażyna powiedziała, że co ma być to będzie - Miłosz będzie żył tyle, ile jest mu dane i trudno - jeśli odejdzie przedwcześnie, będzie im bardzo żal, ale się z tym pogodzą, a chcą dać mu szansę.

 

Po kolejnej debacie z Doktorem uznaliśmy, że oba maluchy pójdą do adopcji. Mia została interwencyjne zaszczepiona przeciwko białaczce i mocno wierzymy w to, że byliśmy szybsi od wirusa, którym miałaby się zarazić. Maluchy będą brały na stałe preparat podnoszący odporność. Pod koniec listopada przyjadą do lecznicy na sterylizację i wtedy powtórzymy testy na białaczkę. Wszyscy mocno wierzymy, że Miłosz zwalczy białaczkę i test będzie ujemny, bo jest taka szansa. Tym bardziej, że teraz test wyszedł "mało dodatni", czyli wskaźnik nie pojawił się bardzo wyraźnie. Najprawdopodobniej Miłosza białaczką "zaraziła" matka. I w sumie szczęście w nieszczęściu, że tak szybko stracił mamę i został wykarmiony strzykawką, bo zanim by został odstawiony od mamy, stężenie wirusa byłoby o wiele wyższe.

 

A wczoraj z kolei Kocio miał zabieg generalnego remontu pyska. Doktor mu usunął kamień i 4 zęby, w tym kieł i ząb trzonowy, który miał aż 3 korzenie (w tym jeden kompletnie zgniły), a za tym trzonowcem była dziwna narośl. Narośl została wycięta, a wycinek pójdzie do badania histopatologicznego. Na szczęście Kocio nad wyraz dobrze zniósł narkozę, już wieczorem swobodnie sobie chodził po pokoju, a dziś rano z apetytem zjadł śniadanie. Kamień z serca!

 

Maluchy jutro jadą do domu. Będę musiała porządnie zdezynfekować pokój, w którym rezydują, a potem już mogę się poświęcić testowaniu na Imce wiedzy zaczerpniętej z książke ;)

[konfirm31]

Nutusiu, dobre fluidy przesyłam i wspieram emocjonalnie. Biedne kociaki :(. Życie jest często niesprawiedliwe i okrutne. Nawet dla maluchów :(.

Psią książkę chętnie kupię na kolejnym bazarku ;)

[Nutusia]

Oj, niestety, kniżka pożyczona. Ciekawa, ale niestety omawia przypadki psiaków, które od szczenięcia są u danego właściciela, a są bojaźliwe nie dlatego, że ktoś im wcześniej krzywdę zrobił.

No i opisane są sytuacje jak właściciel ma postępować, by oswajać swojego psa z wyzwalaczami strachu, ale sytuacji, że to sam właściciel jest takim wyzwalaczem nie ma :(

 

Krysiu, za fluidy serdecznie dziękuję, odsyłam zwrotnie :) A kociaki już nie są biedne (przynajmniej te dwa - a nawet trzy, licząc Kocia ;)) - teraz już może być tylko dobrze i tego się trzymamy. Ich "mama" już oczywiście dziś do mnie dzwoniła zapytać jak się miewają i odmeldować, że wczoraj do mega wyprawki dołączył kontenerek i nakręcana myszka. No i że parapety już zostały przystosowane na kocie na nich urzędowanie oraz zostały zakończone prace w zakresie zabezpieczenia okien i balkonu :)

[jola_li]

Biedny kotuś :(...

Jakie to szczęście, że trafi do Takich Ludzi...

Oby choróbsko się wycofało i pozwoliło mu na długie szczęśliwe życie!

[dorcia01]

Dobrego dnia życzę  :)

[konfirm31]

Wspaniali ludzie. Oby takich więcej :). Fluidy przyjmuję wdziecznym sercem - przydadzą się ;)

[Marysia R.]

Dobrze, że są na świecie tacy ludzie :) Powodzenia koteczki!

Pozwolę sobie zaprosić po znajomości na bazarek z pięknymi fotografiami, link w podpisie :)