Warto wierzyć w cuda! Po blisko 2 latach w DT, Imka znalazła super domek! W małym ciałku wielki strach...

[Poker]

No nie mogę, Nutusia się ujawniła !! Może wróci na łono dogomanii ?

A wiadomości o Imce bardzo cieszą.

[konfirm31]

Miło Ciebie czytać, Nutusiu 🙂. No i takie wspaniałe wiadomości o Imce 🙂. Serce rośnie 🙂

[agat21]

Dnia 1.04.2022 o 16:51, Nutusia napisał:

Dzień dobry! 🙂

Chciałabym uprzejmie donieść, że jakiś czas temu, po przeszło 3 latach odezwała się do mnie pani Dominika... Tak po prostu! Imka jest absolutnie Jej integralną częścią i na odwrót. Imcioszek funkcjonuje już od jakiegoś czasu sama, bez drugiego zwierzaka w domu na stałe. Dzieci dorosły, wyprowadziły się z domu, każde ma jakiegoś zwierzaka. Imka została tylko z Panią Dominiką. Wyprowadziły się z Warszawy i wiodą bardzo szczęśliwy i spokojny żywot.

Była to chyba najtrudniejsza adopcja, z jaką przyszło mi się zmierzyć, ale nie żałuję niczego. Dzięki Imce poznałam osobiście Basię (Ewu), dzięki niej poznałam jak to jest mieć całkiem dzikiego psa i na co takiego psa stać, przekonałam się, że nigdy nie można się poddawać i tracić nadziei. I najważniejsze - dowiedziałam się że cuda się zdarzają! Nawet jeśli trzeba na nie "chwilę" poczekać 🙂 I że jeśli się bardzo chce i mocno w to wierzy, można się doczekać happy-endu 😉

Pozdrawiam wszystkich,

Magda

Oo! 😃 Witaj Nutusiu! Ależ nas przetrzymałaś tutaj bez wieści ☺ 

[Nadziejka]

Dnia 1.04.2022 o 16:51, Nutusia napisał:

Dzień dobry! 🙂

Chciałabym uprzejmie donieść, że jakiś czas temu, po przeszło 3 latach odezwała się do mnie pani Dominika... Tak po prostu! Imka jest absolutnie Jej integralną częścią i na odwrót. Imcioszek funkcjonuje już od jakiegoś czasu sama, bez drugiego zwierzaka w domu na stałe. Dzieci dorosły, wyprowadziły się z domu, każde ma jakiegoś zwierzaka. Imka została tylko z Panią Dominiką. Wyprowadziły się z Warszawy i wiodą bardzo szczęśliwy i spokojny żywot.

Była to chyba najtrudniejsza adopcja, z jaką przyszło mi się zmierzyć, ale nie żałuję niczego. Dzięki Imce poznałam osobiście Basię (Ewu), dzięki niej poznałam jak to jest mieć całkiem dzikiego psa i na co takiego psa stać, przekonałam się, że nigdy nie można się poddawać i tracić nadziei. I najważniejsze - dowiedziałam się że cuda się zdarzają! Nawet jeśli trzeba na nie "chwilę" poczekać 🙂 I że jeśli się bardzo chce i mocno w to wierzy, można się doczekać happy-endu 😉

Pozdrawiam wszystkich,

Magda

                                                        ❤️❤️❤️❤️

[Mazowszanka13]

Witamy Nutusię:) Odzywaj się częściej. Bardzo nam Ciebie brakuje.

[Poker]

Dnia 2.04.2022 o 14:23, Mazowszanka13 napisał:

Witamy Nutusię:) Odzywaj się częściej. Bardzo nam Ciebie brakuje.

To prawda

[Jo37]

O! Nutusia się odezwała. Pojawiaj się częściej.

[Nadziejka]

                                

[Nesiowata]

[Nesiowata]

[Nesiowata]