Niesforny labrador - ciągłe ucieczki

[Michail]

U moich teściów szwagier kupił labradora - pies jest piękny ale tak pełen energi że nie da się go opanować. Nie ma chwili żeby usiadł. Ma już dwa lata a wciąż lata jak szaleniec - teraz kiedy zbliża się sezon letni dużo częściej niż w zimę ma okazje pobiegać po okolicznych łakach i polach. Niestety w odległości 2 km od domu sąsiad ma kilka mniejszych psów. Huberta, bo tak nazywa się labrador, nic nie może opanować. Wystarczy że usłyszy szczekanie psów i puszcza się przez przełaj przez pola. Nic nie pomaga wołanie, krzyczenie, nawoływanie, czy nawet karcenie. Po prostu szaleje i biegnie tam pod płot.
Próbowaliśmy chodzić z nim na smyczy z drugiej strony domu - efekt - dokłądnie taki sam - ledwo uslyszał szczekanie i już go nie ma.
Wredne jest to że kiedy jest na smyczy nie wyrywa się ani nie ciągnie w kierunku szczekania.
Czy są jakieś rozwiązania które mogą pomóc?

[Koszmaria]

pies jest nieodwoływalny,nie powinien być spuszczany ze smyczy-a co jeśli pobiegnie na ulicę?nieszczęście gotowe.własciciel musi myśleć za psa,skoro ten ma bardzo mały rozumek.
poradź szwagrowi kupno dwóch rzeczy-długiej linki[10m,można samemu też zrobić] i książki 'Aria,do mnie!' Jacka Gałuszki[można ją też ściągnąć;-)ale oczywiście nie popieram piractwa]
dużo pożytecznych porad.

inna rzecz to komendy.labradory to mądre psy,trzeba im zapewnić wysiłek umysłowy,jakieś 15 minut dziennie.to się może rozkładać np.na 'siad' przed daniem psu jedzenia,przed głaskaniem,otworzeniem drzwi,zapięciem smyczy.