Bilans wapnia i fosforu dla szczennej i karmiącej suki małej rasy

[pamela]

[quote name='Martens']Owszem, nadmiar wapnia zostanie wydalony z kałem, tyle że nie o to w związku z tężyczką chodzi. Nadmierna podaż wapnia w pożywieniu powoduje, że organizm reguluje jego przyswajanie z pożywienia - przestawia je na niższy poziom. W ciąży wszystko jest fajnie, schodki zaczynają się po porodzie, kiedy rusza laktacja, zapotrzebowanie na wapń rośnie lawinowo, a organizm jest dalej nastawiony na niewielkie wchłanianie wapnia z pożywienia i zwyczajnie nie nadąża się przestawić z dnia na dzień na wchlanianie większej ilości wapnia z pokarmu. Cały wapń idzie na produkcję mleka, spada jego poziom we krwi i mamy tężyczkę.
Ja bym pozostawiła wapń w pożywieniu dla suki w ciąży na takim poziomie, jaki był normalnie - jedynie w przypadku licznego miotu zwiększyłabym jego ilość w okresie, kiedy mineralizuje się szkielet szczeniąt. W innym przypadku podnosiłabym go dopiero po porodzie.[/QUOTE]

pogłebiłam troche wiedze w temacie i tak, martens ma racje co do drugiej częsci wypowiedzi, co do pierwszej to sprawa wygląda tak, że
suplementacja wapnia w pożywieniu zmniejsza pobieranie wapnia z kości (u suki) i powoduje, że organizm suki wyłapuje wapń z przewodu pokarmowego. Jakiekolwiek zaburzenia wchłaniania wapnia z przewodu pokarmowego po porodzie spowodowane zmniejszonym apetytem, zbyt mała ilością pożywienia (wbrew pozorom o to dośc łatwo) czy rozwolnieniem kończy się źle bo organizm suki nie przestawia sie szybko na pobieranie wapnia z kości. Tak naprawdę kości są sporym magazynem tego pierwiastka i jesli miot nie jest bardzo liczny to w ogóle nie pa potrzeby zwiekszania dawki wapnia w stosunku do ilości pożywienia suki nawet w czasie karmienia jeżeli suka tego zbilansowanego pokarmu ma odpowednia ilośc. Przy licznym miocie suplementacja w czasie karmienia zapobiega skutkom ewentualnego błedu w żywieniu a nadmiar w razie czego zostanie wydalony.

[Martens]

Odgrzebałam notatki ze studiów i po części się zgadzam, po części podtrzymuję to co pisałam ;)
Zmniejszone wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego po porodzie może być wywołane nie tylko brakiem apetytu czy problemami trawiennymi, ale i tak jak pisałam, nadmiarem tego pierwiastka w pokarmie w czasie ciąży. Kalcytonina, jeden z hormonów tarczycowych, przy wysokim stężeniu wapnia we krwi, ogranicza nie tylko jego pobieranie z kości, ale i wchłanianie z jelita cienkiego, tak więc przy nadmiarze wapnia w pokarmie podczas ciąży, i skoku zapotrzebowania po porodzie, możemy mieć problem niedoborowy nie tylko dlatego, że organizm nie pobierze brakującego wapnia z kości, ale i nie będzie w stanie pobrać go tak szybko w takich ilościach z pokarmu, nawet jeśli suka ma apetyt i jest dobrze żywiona - właśnie ze względu na poziom kalcytoniny, który nie zdążył jeszcze opaść.

[pamela]

Racja . ładnie to opisałas i teraz mamy pełna informację :)