SZEW, czyli Pan Cerowany - zacerował swą ostatnią ranę - na serduszku. Ma DOM!

[inka33]

Bardzo dobry sposób dogadywania się! :multi:

[Nutusia]

Fajnie, że idzie ku dobremu. Tylko łóżko przymałe, gdyby jeszcze Pecik chciał dołączyć (że o Józiu nie wspomnę ;)) :)

[wawer]

Józio przykleił się do Peta jak dziecko do matki i tak funkcjonował przez prawie tydzień. Wczoraj, kiedy go zabierali na jego śmiecie, to koniecznie chciał, żeby i Pet się załapał. Ale Pet spokojnie i dostojnie znosi wszystkie zakusy młodzieży. Po raz pierwszy w życiu jest nie tylko najstarszy, ale też największy i "najmądrzejszy" w stadzie, więc musi być dostojny. Niestety, chyba mu Pikuś uszkodził chorą nogę bo ciągle wskakuje i depcze wszystkich. Pecik okulał dzisiaj. Jak mu nie przejdzie, to w sobotę chyba przejedziemy się do Doktorów. Józka przy okazji by się zaszczepiło, bo go przytulisku wydało z hoteliku gołego i wesołego - bez książeczki, bez szczepienia (!) i w ogóle... ech, szkoda gadać.

[Nutusia]

Gdybyście jechali - czego oczywiście Wam nie życzę - dajcie znać ;)

[wawer]

Raczej pojedziemy, na wszelki wypadek, bo nie wszystko wygląda tak jak przedtem. Jeśli nie będzie b. gorąco, to w okolicach 13-tej, jak zwykle, ale może być ciut później.

[wawer]

Szef na razie ma się dobrze. Byliśmy w sobotę w Nowym Dworze. Dr. Marta obściskała Szefika i wybadała mu serduszko. Dr Darek obmacał wszystko, co się tylko dało i powiedział, że jest dobrze, nie będziemy u psiaka szukać choroby. Za to Petowi nie przyjęła się proteza. Zrobił się ziarniak i wdało się zapalenie. Otworzyła się rana. W najbliższą sobotę o 13-tej kolejna operacja i wymiana odrzuconego więzadła na inne. Biedny Petek - ma ze 14 lat, a tu jedna narkoza za drugą w krótkim czasie. Ale co robić? Nie możemy tego zostawić, bo łapa będzie coraz bardziej chora.

Pikuś cały czas próbuje zdominować stadko i prawie mu się to udaje. Szefa stara się nie dopuścić ani do wody ani do jedzenia, ale Szefik umie sobie poradzić i nie bieduje. Kiedy znajdzie się przy misce, warczy na konkurencję. Ale nie zawsze zdąży dokicać, bo Pikuś jest szybszy i zastawia drogę. Szef nie chce się przepychać, więc rezygnuje i wtedy ja wkraczam do akcji. Generalnie, Pikuś już wie, jak się nazywa, bo to imię najczęściej pada w domu w formie "Przestań". Jest karny, wraca, ale to uparciuch i za chwilę tup, tup z powrotem do kolegi. Jest już jednak znacznie lepiej, bo prawie przestał skakać po kolegach. Tylko resztki tapczanika poszarpał i teraz nie ma już łóżeczka. Śpi na cienkim materiale rzuconym na dywan, a w alternatywie ma koszyk wiklinowy z cieniutkim dywanikiem - wiadomo, kłuje w ciałeczko. Ale cóż - cierp ciało jakeś chciało :evil_lol:.

[inka33]

Szkoda Pecika... :sad:

Cieszę się, że z Szewkiem OK. :multi:

I dobrze, że Pikuś się po trochu ogarnia. :p

[Nutusia]

Biduś z Pecika... Szefcio już swoje wycierpiał - mogą sobie niemal łapki podać :(
Pikuś cwaniaczek - najmłodszy z całej trójcy i zdrowy, więc próbuje swoich sił. Dobrze, że Wawerek wkracza do akcji w razie draki ;)
W sobotę niestety nie będę mogła podjechać do lecznicy, żeby się z Wami zobaczyć... Ale kciuki będę trzymać bardzo sumiennie :)

[wawer]

Trzymaj mocno :kciuki:, bo jak tak dalej pójdzie, to psiaki rzeczywiście podadzą sobie łapki... te amputowane :-(.

[Nutusia]

Tfu, tfu, tfu - na psa urok!!!!!!!

[wawer]

A pies urok swój, ale ma... :evil_lol:

[Nutusia]

No właśnie :)
Peciku, ja wiem, że Ty kochasz Szefcia jak brata, ale sam widzisz, że na 3 łapkach bywa mu ciężko, więc nie kombinuj już więcej, próbując mu "dorównać" i daj wreszcie wyleczyć łapinę skutecznie do końca!

[wawer]

Tym razem to nie jego wina. Protezę odrzucił organizm. Rzadko, ale się zdarza :(.

[wawer]

W sobotę wybieramy się z naszymi małonożnymi do Nowego Dworu. Zapraszamy Nutusię, jeśli ma czas. Będziemy jakoś koło 13-tej, ale nie wiem dokładnie. Nie możemy zbyt wcześnie, bo korek nad zalew stoi już od zjazdu na Rembertów, nie ma szans. Także na trasie przez Tarchomin remontują drogę i w ogóle nie da się jechać. Więc sens jest dopiero po przejechaniu tych korków.

Szef okazał się podróżnikiem :crazyeye:, tak jak my :multi:. Wpycha się do samochodu, kiedy gdzieś jedziemy i nie ma zmiłuj :evil_lol:. Piszczy, poddrapuje jedną łapką w pozycji siedzącej, wszystkie drzwi próbuje sforsować. Trzeba go brać i już! A jak nie, to jest taki rozżalony, że tylko płakać nad sierotą. Wsadzamy go w duży kosz i na tył naszego niby-combi doblo. Tam nic mu nie grozi. jest taki grzeczny, taki cichy, że czasami o nim zapominamy i wtedy TZ ostro bierze zakręty. Psina tylko turla się po tym swoim koszu, ale przynajmniej się nie przewróci i nie wypadnie. Nie wiem, co on widzi w tych przejażdżkach, bo w wysokim oknie to tylko słońce i niebo, ale może lubi się potrząść. W sobotę był z nami cały dzień, aż na Kurpiach koło Łomży. Prawie 12 godzin i chciał jeszcze :). Ale na drugi dzień prawie nie wychodził ze swojego posłania - może mu się w głowinie kręciło.

Z Pikusiem w miarę się dogaduje. Zorientował się, że trzeba się przepychać, żeby być pierwszym i się przepycha przed kolegę do pieszczot. Tylko oparcia szuka, żeby go czarny czorcik nie przewrócił. Pet jest ponad te psie przepychanki; on po prostu podchodzi do nas i chce się głaskać. Pikuś to dla niego "pikuś" i go olewa. W końcu senior - jego prawo :). Ale bawić też się razem bawią, nie ma to tamto. Łapa Peta nie jest w najlepszym stanie, jest zanik mięśni i w ogóle psiak jakiś taki chudy jest od jakiegoś czasu. Musi go lekarz obejrzeć. Przy okazji Szef się skontroluje.

A więc - być może - do zobaczenia!

[taxelina]

Czyli na nude nie mozecie narzekac :loveu:

[Nutusia]

Super, super! Będziemy w sobotę i już się cieszymy na spotkanie Podróżników :)

[inka33]

O, znalazłam przypadkiem zagubiony daaawno wątek! :)

Pozdrawiam Szefcia i resztę rodzinki. :)

[wawer]

Pewnie nikt tu już nie zagląda, bo "stare" ciocie, miłośniczki Szefika, rzadko już logują się na Dogo (ja też, zresztą), ale tak dla porządku, informacyjnie, napiszę, że dzisiaj Szefcio był u swoich doktorów i prawdopodobnie była to jego ostatnia wizyta lekarska :(. Rozpoczął już swoją drogę do Tęczowego Mostu :(. Jego mastocytoma jest w ostatniej fazie, bardzo złośliwa i agresywna. Nie będzie żadnego leczenia, tylko "poprawa (!) komfortu (!) życia", czyli leki osłabiające przykre doznania wiążące się z kolejnym rzutem guzów: okrutnym swędzeniem i problemami żołądkowymi. Od dawna spodziewaliśmy się tego, ale psina jakoś tam sobie kicała przez życie. Ostatnio coraz słabiej i od ponad roku tylko po podwórku, ale w końcu i wiek słuszny, jakieś 11 - 12 lat może. Dobrze nam się z nim żyje, bo jak kiedyś powiedziała jego Doktor Marta :"to taki niekłopotliwy piesek". Naprawdę niekłopotliwy, a tyle już przeszedł w tym swoim szefowym życiu, tyle organów oddał na stole operacyjnym i zawsze był Szefem. Ale cóż, takie życie i on sam chyba już jest zmęczony, już nie chce walczyć. Dopóki się da, będziemy z nim, ale rokowania kiepskie, trzeba liczyć w krótkich miesiącach, o ile będzie jakoś jadł, a z tym już kiepsko :(. Ech///.

Wczorajsze zdjęcie Szefa; widać jeden z guzów na jego jedynej nodze. Ma ich mnóstwo wokół szyjki, na piersiach, tułowiu, na głowie. Tylko w środku chyba nie ma przerzutów, ale w każdej chwili...

[inka33]

Wawerku, też rzadko tu bywam, ale Szefcia nie można nie pamiętać. Ciebie mocno przytulam w tych trudnych chwilach, a biedulka Szewka podrapsiaj ode mnie serdecznie za uszkami lub tam, gdzie lubi najbardziej. To takie niesprawiedliwe, że taki niekłopotliwy zwierz tak cierpi. Pociesza tylko to, że u Was ma dobry dom, ciepło, jedzenie i miłość. Dużo siły Szefciowi i Wam życzę oraz jak najwięcej dobrych chwil. Tak mi smutno... :(

[wawer]

Dziękujemy za pamięć i życzenia. Szefikowi bardzo teraz przyda się siła, bo tak nagle się postarzał, osłabł. Dwa sierpniowe tygodnie i nie ten psiak. Teraz dostaje m. in. sterydy, więc ma apetyt. Je nawet trzy razy dziennie mniejsze porcje i to sam się upomina. Ale wiemy, że to złudne, niemniej świadczy o chęci życia. Niestety, nie zawsze panuje nad fizjologią, siusia nawet do łóżeczka, nie zdąży chyba poczuć, a potem wyjść. Od dawna nosimy go po schodach, bo spada i boi się. Na noc idzie do sieni, bo załatwia się w nocy i nie nadążymy sprzątać. Ma tam swój nocny kącik, ale taki jest biedny, gdy go zostawiamy samiutkiego. Nam też żal, ale tam łatwiej rano sprzątnąć. Ubieramy go w sweterek, bo chudy strasznie (7 kg psa, a on przecież nie jest z gatunku mikro) i zimno mu. Zaczynają się problemy neurologiczne w łapkach - trzęsą mu się i takie chude, a przecież ma tylko trzy :(. Czasem jednak spojrzy filuternie spod tych swoich kłapniętych uszek - jest taki śliczny, poszczeka na "wroga"... Pogłaszczę go od Ciebie i przytulę, ale podrapać nie mogę, bo te guzy swędzą i nie należy ich pobudzać, nie wolno drapać, a są wszędzie.

[wawer]

I już... nie ma Szewcia/Szefika :(. Wczoraj, 24. listopada wieczorem zasnął... Dobrze, że nie cierpi dłużej...

[inka33]

Dnia 25.11.2017 o 11:11, wawer napisał:

I już... nie ma Szewcia/Szefika :(. Wczoraj, 24. listopada wieczorem zasnął... Dobrze, że nie cierpi dłużej...

Szewciu [*], psinku kochany... tak bałam się tu zajrzeć... :( tak żal... :((( ...ale już nie cierpisz, malutki...
Zapamiętam tę datę, bo to było w 18-kę mojej córki, wiesz, Szefie...?

Wawerku, współczuję Ci bardzo tej straty, przytulam!